падкалупну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Разм.

1. Калупнуўшы, падчапіць, прыпадняць. Падкалупнуць кнопку. Падкалупнуць штыком.

2. Аднакр. да падкалупіць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подде́ть​I сов.

1. падчапі́ць; (подковырнуть) падкалупі́ць;

подде́ть ви́лами се́но падчапі́ць ві́ламі се́на;

2. перен. падкало́ць, падкалупну́ць;

подде́ть вы́думщика падкало́ць (падкалупну́ць) вы́думшчыка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)