pointer [ˈpɔɪntə] n.

1. infml намёк; пара́да; падка́зка

2. ука́зка

3. паказа́льнік; стрэ́лка (вымяральнага прыбора)

4. по́йнтар (парода паляўнічых сабак)

5. comput. паказа́льнік, спасы́лка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

suggestion

[səgˈdʒestʃən]

n.

1) прапано́ва, ду́мка f.

to make a suggestion — пада́ць ду́мку, прапано́ўваць

2) намёк -у m.

3) падка́зка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cue

I [kju:]

1.

n.

1) Theatr. рэ́пліка f.

2) намёк -у m., падка́зка f.

2.

v., Sl.

дава́ць намёк, намяка́ць

II [kju:]

n.

кій -я m. (білья́рдны)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зблы́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Пераплесці ў беспарадку; пераблытаць. Зблытаць ніткі. Зблытаць валасы. □ Каб рукі, ногі пакруціла Нячыстай, цёмнай сіле той, Якая долу паваліла, Памяла, зблытала, скруціла Цябе, лянок харошы мой. Бялевіч. // Парушыць парадак чаго‑н. Зблытаць лісты рукапісу. □ Тут на момант .. [дзеці] збіліся, зблыталі строй. Ракітны. // перан. Унесці блытаніну; пазбавіць яснасці, выразнасці, дакладнасці. [Выступленне сакратара] яшчэ больш зблытала і ўскладніла [Максімавы] думкі. Шамякін. Але зноў усё зблытаў, нечакана паявіўшыся, Каляда. Скрыган.

2. Памылкова прыняць адно за другое; пераблытаць з кім‑н., чым‑н. [Аўсянку] можна нават з вераб’ём зблытаць: такая ж шэранькая. Ігнаценка. Галя пагражальна паківала каля яго носа пальцам і строга сказала [Змітраку]: — Ты толькі не зблытай мяне з Інай. Ваданосаў.

3. Разм. Збіць з толку, прывесці ў замяшанне. Падказка зблытала вучня.

•••

Зблытаць карты чые або каго — разладзіць, парушыць чые‑н. планы, намеры.

Зблытаць сляды (след) — збіць са следу каго‑н., накіраваць па няправільнаму следу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tip

I [tɪp]

1.

n.

1) кане́ц -ца́, ко́нчык -а m.

the tips of the fingers — ко́нчыкі па́льцаў

2) верхаві́на f., верх -у m.

the tip of the hill — верхаві́на ўзго́рка

3) наканцо́ўе n., накане́чнік -а m.

2.

v.t. (-pp-)

наса́джваць накане́чнік

II [tɪp]

1.

v.t. (-pp-)

1) нахіля́ць

2) прыўзьніма́ць капялю́ш пры віта́ньні

2.

v.i.

1) нахіля́цца, схіля́цца

2) пераку́львацца

3.

n.

нахі́л, схіл -у m.

•

- tip over

III [tɪp]

1.

n.

1) чаявы́я pl. only.

2) падка́зка f.

3) кары́сная пара́да

2.

v.t.

даць на чай

He tipped the waiter — Ён даў на чай афіцыя́нту

•

- tip off

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)