науща́ть несов., уст. падгаво́рваць; (подстрекать) падбухто́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Намушча́ць ’падгаворваць, падбухторваць’ (Нас.), ’навучаць’ (Гарэц., Др.). Відаць, да муціць ’муціць, перан. падбухторваць’, параўн. намуціць ’нагаварыць, напляткарыць’, збліжана таксама да навушчиць ’падгаворваць, падбухторваць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

намо́ўліваць

‘падгаворваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. намо́ўліваю намо́ўліваем
2-я ас. намо́ўліваеш намо́ўліваеце
3-я ас. намо́ўлівае намо́ўліваюць
Прошлы час
м. намо́ўліваў намо́ўлівалі
ж. намо́ўлівала
н. намо́ўлівала
Загадны лад
2-я ас. намо́ўлівай намо́ўлівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час намо́ўліваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падмаўля́ць

‘падгаворваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падмаўля́ю падмаўля́ем
2-я ас. падмаўля́еш падмаўля́еце
3-я ас. падмаўля́е падмаўля́юць
Прошлы час
м. падмаўля́ў падмаўля́лі
ж. падмаўля́ла
н. падмаўля́ла
Загадны лад
2-я ас. падмаўля́й падмаўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падмаўля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

podmawiać

незак. падгаворваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

podjudzać

незак. падгаворваць; падбухторваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

set on

а) напада́ць

б) падгаво́рваць, нацко́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

namawiać

незак. угаворваць; падгаворваць; пераконваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

instigate

[ˈɪnstɪgeɪt]

v.t.

падбухто́рваць; падбіва́ць; падгаво́рваць; падву́чваць зрабі́ць што-н.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

поду́чивать несов., разг.

1. (немного обучать) падву́чваць, навуча́ць;

2. (подговаривать) падву́чваць, падгаво́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)