упа́дзіна, -ы, мн. -ы, -дзін, ж.

Паглыбленае месца, паглыбленне.

Вочная ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вымо́іна, -ы, мн. -ы, -мо́ін, ж.

Паглыбленне ў грунце, размытае бягучай вадой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

землечарпа́нне, -я, н.

Паглыбленне дна вадаёмаў пры дапамозе землечарпалак.

|| прым. землечарпа́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Vertefung

f -, -en

1) паглыбле́нне, цмка, катлаві́на

2) паглыбле́нне, узмацне́нне, абвастрэ́нне (крызісу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ні́ша, -ы, мн. -ы, ніш, ж.

Паглыбленне ў сцяне для змяшчэння там чаго-н.

Глыбокая н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калдо́біна, -ы, мн. -ы, -бін, ж.

Выбоіна, яма на дарозе; паглыбленне або ўпадзіна на дне вадаёма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́емка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

1. гл. выняць.

2. Паглыбленне, упадзіна.

В. ў сцяне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́свідраваць, -рую, -руеш, -руе, -руй; -раваны; зак., што.

Свідруючы, зрабіць дзірку, паглыбленне.

В. дзірку.

|| незак. высвідро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

катлава́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Паглыбленне ў зямлі для закладкі фундамента якога-н. збудавання.

|| прым. катлава́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zagłębienie

н.

1. (дзеянне) паглыбленне; пагружэнне;

2. паглыбленне; упадзіна; яма

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)