мо́ладасць, ‑і, ж.

Абл. Маладосць. Ды наша моладасць слязам І сумным песням не паверыць. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакана́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., у чым і з дадан.

Упэўніцца ў чым-н., паверыць у што-н.

П. ў неабгрунтаванасці падазрэнняў.

Я пераканаўся, што па-другому тут не зробіш.

|| незак. перако́нвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упэ́ўніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; зак., у чым і з дадан.

Цвёрда паверыць у што-н., пераканацца ў чым-н.

У. ў чыёй-н. шчырасці.

Мы ўпэўніліся, што ён не падвядзе чалавека.

|| незак. упэ́ўнівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

give somebody benefit of the doubt

паве́рыць не́каму на сло́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пада́нне ср. преда́ние, сказа́ние;

◊ п. све́жае, але паве́рыць ця́жка — свежо́ преда́ние, а ве́рится с трудо́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zawierzyć

зак. даверыцца; паверыць; даверыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Паве́р ’крэдыт’ (Нас., Гарэц., Яруш., Др.-Падб.). Ад паверыць < верыць (гл.). Уласна белар. У слоўніку Даля рус. пове́р адзначаецца як заходняе. Шырокае бытаванне набыло ў пачатку XX ст. (Гіст. лекс., 240).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kaum

adv ледзь, ле́дзьве; чуць

es ist ~ zu gláuben — ця́жка паве́рыць [даць ве́ры]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ве́риться безл. ве́рыцца;

◊

свежо́ преда́ние, а ве́рится с трудо́м пада́нне све́жае, але́ паве́рыць ця́жка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпужа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Прыстрашыць, прыгразіць чым‑н. з мэтай уздзеяння. Прыпужаць пакараннем. □ Як жа ён паверыць, што для яго гэта карысці, калі яго прыпужалі. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)