Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
chargé d’affaires [ˌʃɑ:ʒeɪdæˈfeə] n. (pl. chargés d’affaires) паве́раны ў спра́вах;
chargé d’affaires a.i. (ad interim) часо́вы паве́раны ў спра́вах
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
attorney [əˈtɜ:ni] n.
1. law атарне́й; адвака́т; паве́раны
2. даве́раны, даве́раная асо́ба
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пове́ренный
1. прич. (проверенный) праве́раны; (сверенный) зве́раны;
2. прич. (доверенный) даве́раны;
3. сущ. (уполномоченный) паве́раны, -нага м.;
пове́ренный в дела́х дипл. паве́раны ў спра́вах;
прися́жный пове́ренный юр., уст. прыся́жны паве́раны;
4. сущ. (наперсник) даве́раны, -нага м.;
пове́ренный тайн даве́раны тайн.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыся́жны, ‑ая, ‑ае.
1. Уст. Які прыняў прысягу, прысягнуў каму‑н.
2. Разм. Пастаянны, заўсёдны. І прэлат з Ліптова завітаў з паклонам. Гэты быў у [караля] прысяжным шпіёнам. Бажко.
3. у знач. наз. прыся́жны, ‑ага, м. У буржуазным судзе — выбарная асоба, якая ўдзельнічае ў разборы судовых спраў. Суддзя часта пазяхаў. Аб нечым параіўшыся з прысяжнымі, ён пачаў допыт Джыавані. Лынькоў.
•••
Прысяжны павераны гл. павераны.
Суд прысяжных гл. суд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
solicitor [səˈlɪsɪtə] n.
1. BrE, law паве́раны, адвака́т, салі́сітар
2. AmE аге́нт фі́рмы па распаўсю́джванні зака́заў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
атарне́й
(англ. attorney)
павераны або прадстаўнік іншай асобы ў судзе англамоўных краін.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
сярмя́жнік, ‑а, м.
У дарэвалюцыйнай Расіі — вясковы бядняк. У акруговым судзе, які размяшчаўся ў палацы Тышкевіча на Трокскай вуліцы, прысяжны павераны выступаў абаронцам простых сярмяжнікаў і гарадской беднаты. С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)