шано́ўны, -ая, -ае.

Дастойны павагі, паважаны; які выклікае павагу.

Ш. ўзрост.

Шаноўныя таварышы! (пры звароце).

|| наз. шано́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

многоува́жаемый (ве́льмі) паважа́ны, (ве́льмі) шано́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

reputable [ˈrepjətəbl] adj. паважа́ны; шано́ўны;

a reputable scientist паважа́ны вучо́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

respected [rɪˈspektɪd] adj. паважа́ны;

a highly respected journalist ве́льмі паважа́ны журналі́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

старэ́йшына, -ы, мн. -ы, -шын, м.

1. У радавым грамадстве: кіраўнік абшчыны.

2. Самы вопытны, спрактыкаваны, паважаны і аўтарытэтны член якога-н. калектыву.

С. тэатра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дасто́йны, -ая, -ае.

1. Які заслугоўвае, варты чаго-н.

Д. пахвалы.

Д. ганьбавання.

2. Справядлівы, заслужаны.

Дастойная ўзнагарода.

Дастойная сустрэча.

3. Паважаны, шаноўны.

Д. чалавек.

|| наз. дасто́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

высокоуважа́емый высокапаважа́ны, высокашано́ўны, ве́льмі паважа́ны, ве́льмі шано́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

szacowny

шаноўны, паважаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

глыбокапаважа́ны, ‑ая, ‑ае.

Вельмі паважаны (ужываецца звычайна пры афіцыйным звароце да каго‑н.). Глыбокапаважаны таварыш!

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ва́ртны ’паважаны’ (Жд.). Укр. ва́ртний ’каштоўны, паважаны’. Хутчэй запазычанне з польск. дыял. wartny ’варты’, а не ўсх.-слав. утварэнне ад ва́рты (як думае Рудніцкі, 319).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)