златашы́ць сов., разг.
1. оборва́ть (жадно, не разбирая, портя);
з. боб (гаро́х) — оборва́ть бобы́ (горо́х);
2. уничто́жить (пожирая, вытаптывая);
сві́нні ~шы́лі ўсё ў агаро́дзе — сви́ньи уничто́жили всё в огоро́де;
з. — прост. переби́ть, переколоти́ть;
з. гаршкі́ — переби́ть (переколоти́ть) горшки́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аблаташы́ць сов. (беспорядочно оборвать, сорвать плоды, ягоды и т.п.) обобра́ть;
а. сад — обобра́ть сад;
а. я́блыкі — обобра́ть я́блоки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зарва́ць сов., разг.
1. оборва́ть;
з. ні́тку ў матку́ — оборва́ть нить в мотке́;
2. перен. (незаконно воспользоваться чем-л.) урва́ть; захвати́ть;
ён стара́ўся з. як мо́жна больш — он стара́лся урва́ть как мо́жно бо́льше;
◊ каб табе́ ~ва́ла — прост., бран. чтоб ты онеме́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обо́рванный
1. абарва́ны, мног. паабрыва́ны;
2. адарва́ны, мног. паадрыва́ны;
3. абарва́ны, спы́нены;
4. абарва́ны; см. оборва́ть;
5. прил. (рваный) абадра́ны, мног. паабдзіра́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обдёргать сов., разг.
1. (оборвать) абарва́ць, мног. паабрыва́ць, абшмо́ргаць, мног. паабшмо́ргваць;
2. (обровнять) абскубці́, абцягну́ць;
обдёргать воз с соло́мой абскубці́ воз з сало́май;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паабрыва́ць I сов. (о многом)
1. сорва́ть;
2. оборва́ть
паабрыва́ць II сов., разг. (рылом — о многом) обры́ть
паабрыва́ць III сов. (нагноиться — о многом) нарва́ть;
па́льцы ~ва́лі — па́льцы нарва́ли
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обрыва́тьI несов. (к оборва́ть)
1. абрыва́ць;
обрыва́ть я́блоки с я́блони абрыва́ць я́блыкі з я́блыні;
2. (отрывать) адрыва́ць;
3. перен. (прекращать действие) абрыва́ць; (останавливать) спыня́ць;
4. перен. (заставлять замолчать) разг. абрыва́ць (каго);
◊
обрыва́ть телефо́н абрыва́ць тэлефо́н.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адарва́ць сов.
1. в разн. знач. оторва́ть; (резким движением — ещё) оборва́ть;
а. кава́лак ні́ткі — оторва́ть кусо́к ни́тки;
а. ве́шалку ў паліто́ — оборва́ть ве́шалку в пальто́;
а. ад рабо́ты — оторва́ть от рабо́ты;
2. (насильственным путём часть территории) оторва́ть, отто́ргнуть;
а. захо́днюю ча́стку краі́ны — отто́ргнуть за́падную часть страны́;
◊ з рука́мі а. — с рука́ми оторва́ть;
гніло́му цяля́ці хваста́ не адарве́ — погов. ти́ше воды́, ни́же травы́;
вачэ́й не а. — глаз не оторва́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адкруці́ць сов.
1. (гайку и т.п.) отвинти́ть, открути́ть, отверну́ть;
2. (поворачивая) откры́ть, отверну́ть;
а. кран — откры́ть (отверну́ть) кран;
3. (что-л. свитое, закрученное) открути́ть;
4. (снять, разматывая) отмота́ть;
а. бінт — отмота́ть бинт;
5. (вертя, сломать, оторвать) открути́ть, отверну́ть;
а. ля́льцы нагу́ — открути́ть (отверну́ть) ку́кле но́гу;
6. (крутя, провести некоторое время) открути́ть;
я сваё ўжо ~ці́ў — я своё уже́ открути́л;
◊ а. галаву́ — сверну́ть го́лову;
а. ву́шы — оборва́ть у́ши
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абрэ́заць сов.
1. в разн. знач. обре́зать; (волосы, ногти — ещё) остри́чь, обстри́чь; (поранить — ещё) поре́зать; (с.-х. — ещё) прочека́нить;
а. но́гці — обре́зать (остри́чь) но́гти;
а. валасы́ — обре́зать (остри́чь) во́лосы;
а. стро́пы — обре́зать стро́пы;
а. сядзі́бу — обре́зать уса́дьбу;
а. мя́са з касце́й — обре́зать мя́со с косте́й;
а. па́лец — обре́зать (поре́зать) па́лец;
2. рел. обре́зать;
3. перен. обре́зать, осади́ть, оборва́ть;
яго́ ~залі пры пе́ршым выступле́нні — его́ обре́зали (осади́ли, оборва́ли) при пе́рвом выступле́нии;
◊ а. кры́лы — (каму) обре́зать кры́лья (кому)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)