адарва́ць сов.
1. в разн. знач. оторва́ть; (резким движением — ещё) оборва́ть;
а. кава́лак ні́ткі — оторва́ть кусо́к ни́тки;
а. ве́шалку ў паліто́ — оборва́ть ве́шалку в пальто́;
а. ад рабо́ты — оторва́ть от рабо́ты;
2. (насильственным путём часть территории) оторва́ть, отто́ргнуть;
а. захо́днюю ча́стку краі́ны — отто́ргнуть за́падную часть страны́;
◊ з рука́мі а. — с рука́ми оторва́ть;
гніло́му цяля́ці хваста́ не адарве́ — погов. ти́ше воды́, ни́же травы́;
вачэ́й не а. — глаз не оторва́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)