пліндрава́ць

‘вытоптваць, нішчыць што-небудзь (пра пасевы)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пліндру́ю пліндру́ем
2-я ас. пліндру́еш пліндру́еце
3-я ас. пліндру́е пліндру́юць
Прошлы час
м. пліндрава́ў пліндрава́лі
ж. пліндрава́ла
н. пліндрава́ла
Загадны лад
2-я ас. пліндру́й пліндру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пліндру́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

изничтожа́ть несов., прост. ні́шчыць, знішча́ць, вынішча́ць; разг. зніштажа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

губи́ть несов., в разн. знач. губі́ць; (уничтожать — ещё) ні́шчыць;

губи́ть лес губі́ць (ні́шчыць) лес;

губи́ть живо́е де́ло губі́ць жыву́ю спра́ву;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ні́шчыцца несов.

1. уничтожа́ться;

2. страд. уничтожа́ться, истребля́ться; сокруша́ться; см. ні́шчыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сокруша́тьI несов. крышы́ць; (уничтожать) знішча́ць, ні́шчыць; (разрушать) руйнава́ць, разбура́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маро́зіць, -ро́жу, -ро́зіш, -ро́зіць; незак.

1. Моцна ахалоджваць, замарожваць што-н.

М. яблыкі.

2. каго-што. Нішчыць холадам, марозам.

М. прусакоў.

3. безас. Пра марознае, халоднае надвор’е.

З раніцы марозіць.

|| прым. маразі́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

crush2 [krʌʃ] v.

1. мяць, камячы́ць

2. ці́снуць, душы́ць, расціска́ць

3. знішча́ць, ні́шчыць, падаўля́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

губі́ць, гублю́, гу́біш, гу́біць; незак., каго-што.

1. Рабіць непрыгодным, нішчыць.

Г. лес.

2. Прыводзіць да гібелі, забіваць.

Г. звяроў.

3. перан. Марна, дарэмна траціць (час, сродкі, сілы і пад.).

Г. лепшыя гады.

|| зак. пагубі́ць, -гублю́, -гу́біш, -гу́біць; -гу́блены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

матлашы́ць, -лашу́, -ло́шыш, -ло́шыць; -ло́шаны; незак. (разм.).

1. што. Ірваць на шматкі, кавалкі.

2. што. Прыводзіць у бязладны стан.

Вецер матлошыць голле.

3. Біць, дубасіць, нішчыць.

Матлошаць адзін аднаго.

|| зак. зматлашы́ць, -лашу́, -ло́шыш, -ло́шыць; -ло́шаны.

|| наз. матлашэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

browbeat

[ˈbraʊbi:t]

v.t. -beat, -beaten

запу́жваць; запало́хваць; ні́шчыць, забіва́ць по́зіркам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)