Verbum

няўро́д, -у, М -дзе, м. (разм.).

Дрэнны, нізкі ўраджай; недарод.

У гэтым годзе н. і неўмалот.

по́длы, -ая, -ае.

Нізкі ў маральных адносінах, несумленны.

П. чалавек.

П. ўчынак.

|| наз. по́дласць, -і, ж.

сві́нскі, -ая, -ае (разм.).

1. Брудны, неахайны.

Жыць па-свінску (прысл.).

2. Непрыстойны, подлы, нізкі.

С. ўчынак.

мелкаво́ддзе, -я, н.

1. Нізкі ўзровень вады ў рацэ, возеры і пад.

2. Участак ракі, возера з невялікай глыбінёй.

малаво́ддзе, -я, н.

1. Нізкі ўзровень вады ў рэках, азёрах і пад.

Летняе м.

2. Недахоп вады, ападкаў, арашэння.

кантра́льта, нескл.

1. н. Самы нізкі жаночы голас (у спевах).

2. ж. Спявачка з такім голасам.

|| прым. кантра́льтавы, -ая, -ае.

серва́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Род шафы, нізкі буфет для посуду і сталовай бялізны.

|| прым. серва́нтны, -ая, -ае.

нізка...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. нізкі (у 1—4 знач.), напр.: нізкааплатны, нізкабортны, нізкагатунковы, нізкадушны, нізкастволы, нізкатэмпературны, нізкаўдойны, нізкаякасны.

прыса́дзісты, -ая, -ае.

1. Маларослы, але моцнага складу.

Прысадзістая постаць.

2. перан. Нізкі, але шырокі, тоўсты.

П. дуб.

|| наз. прыса́дзістасць, -і, ж.