unfortunate​1 [ʌnˈfɔ:tʃənət] n. няўда́чнік; няўда́чніца; гаро́тнік; гаро́тніца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нешчаслі́вец, ‑ліўца, м.

Разм. Нешчаслівы чалавек; няўдачнік. Раней.. у рэкруты ішлі таксама толькі нешчасліўцы — па жараб’ёўцы, ды і то пяць чалавек з тысячы душ. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ineffectual [ˌɪnɪˈfektʃuəl] adj. fml безвыніко́вы, няўда́лы;

an ineffectual person няўда́чнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sparrow [ˈspærəʊ] n. верабе́й

♦

a fallen sparrow ахвя́ра, няўда́чнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Péchvogel

m -s, -vögel разм. няўда́чнік, няўда́ліца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Ла́ўза ’бадзяга, валацуга’ (Сл. паўн.-зах.), рус. варон. лаўзить ’красці’. З літ. laužas ’няўдачнік, апушчаны, гультаявалі чалавек’ (Грынавецкене, Сл. паўн.-зах., 2, 632).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бяда́к м. разм. ármer Mann, ármer Schlúcker; Péchvogel m -s, -vögel (няўдачнік)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Únglückskind

n -(e)s, -er разм. няўда́чнік, няўда́ліца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Blíndgänger

m -s, -

1) снара́д, які́ не ўзарва́ўся

2) няўда́чнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

underdog [ˈʌndədɒg] n. няўда́чнік; няўда́чніца;

In politics, he was a champion of the underdog. У палітыцы ён заўжды быў на баку слабейшых.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)