niefortunny

няўдачны, няўдалы;

niefortunny wybór — кепскі (няўдалы) выбар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

untoward [ˌʌntəˈwɔ:d] adj.

1. нешчаслі́вы, няўда́чны;

untoward conditions неспрыя́льныя ўмо́вы

2. недарэ́чны, неадпаве́дны;

untoward social behaviour няпра́вільныя паво́дзіны на лю́дзях

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

неуда́чный няўда́чны; (неумелый, плохой) няўда́лы;

неуда́чная охо́та няўда́чнае палява́нне;

неуда́чное выраже́ние няўда́лы вы́раз.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

unhappy

[ʌnˈhæpi]

adj.

1) засму́чаны, марко́тны, журбо́тны

2) нешчасьлі́вы

3) неадпаве́дны; няўда́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unfortunate

[ʌnˈfɔrtʃənət]

1.

adj.

1) няшча́сны, бяздо́льны

2) неадпаве́дны; няўда́чны

2.

n.

гаро́тнік, бяда́к -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нело́вкий

1. (неискусный) няспры́тны; (неумелый) няўме́лы; (неуклюжий) нязгра́бны; (нескладный) няскла́дны;

нело́вкое движе́ние нязгра́бны рух;

2. (неудобный) няёмкі; нязру́чны, невыго́дны;

лежа́ть в нело́вком положе́нии ляжа́ць у нязру́чнай по́зе;

3. (не меткий, неудачный) няўда́лы, няўда́чны, нятра́пны;

нело́вкий отве́т няўда́лы (няўда́чны) адка́з;

нело́вкий посту́пок няўда́лы (няўда́чны) учы́нак;

4. (стеснительный, затруднительный) няёмкі, цяжкава́ты;

попа́сть в нело́вкое положе́ние тра́піць у няёмкае стано́вішча;

нело́вкое молча́ние няёмкае маўча́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

unlucky

[ʌnˈlʌki]

adj.

1) нешчасьлі́вы, няўда́чны

unlucky times — час вялі́кіх няго́даў, ліхале́цьце

2) няшча́сны, бяздо́льны

unlucky wreck — бяздо́льнік, няшча́сьнік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прапа́шчы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Такі, якога нельга вярнуць, атрымаць назад, які прапаў. Прапашчыя грошы. □ Магло задажджыцца, а тады лічы ячмень прапашчым. Васілевіч.

2. Безнадзейны, няўдачны. [Сузон:] — Ты то, Тарэнта, будзеш жыць, ты цяпер на ногі ўстанеш, а мая справа прапашчая. Галавач.

3. Ні да чаго не прыгодны, дурны, непапраўны. Аднак жа, калі гаварыць шчыра, Адам Свірыдзёнак не быў ужо такім прапашчым гультаём. Сабаленка. [Стары:] — Прапашчы я чалавек, таварыш... Гарэлка губіць мяне... Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неблагополу́чный нешчаслі́вы; няўда́чны; нядо́бры, дрэ́нны; непаспяхо́вы; (небезопасный) небяспе́чны;

неблагополу́чное путеше́ствие няўда́чнае (нешчаслі́вае) падаро́жжа;

неблагополу́чный исхо́д дрэ́нны (нядо́бры, нешчаслі́вы) кане́ц (вы́нік);

неблагополу́чный уча́сток небяспе́чны ўча́стак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

про́йгрыш, ‑у, м.

1. Страта ў гульні; становішча, якое склалася ў выніку няўдачнага канца гульні. Пройгрыш у шахматнай гульні. // Няўдачны вынік, паражэнне (у якой‑н. справе, спрэчцы і пад.). Злосць забірае Аксёна. Перад яго вачамі ўстаюць суды, доўгая цяганіна з панам Скірмунтам і пройгрыш справы па ўсіх інстанцыях. Колас.

2. Тое, што прайграна. Вялікі грашовы пройгрыш.

3. Няўдача, нявыгада. Апынуцца ў пройгрышы. □ [Сцёпка:] — Правільна кажаш, Атрымалі б выйгрыш у часе, але пройгрыш у сіле... Гамолка. Адзіны пройгрыш мой, і немалы — не здолеў я прываражыць Ірыну. Зарыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)