про́клятый прич. пракля́ты;

будь я про́клят, е́сли… няха́й я бу́ду пракля́ты (няха́й мяне́ пракляну́ць), калі́…;

будь про́клят тот день няха́й бу́дзе пракля́ты той дзень.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

viva2 [ˈvi:və] interj. віва́т; сла́ва; няха́й жыве́; ура́!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пусть

1. част. няха́й, хай;

пусть е́дет, е́сли хо́чет няха́й (хай) е́дзе, калі́ хо́ча;

пусть так! няха́й (хай) так!;

2. союз няха́й, хай; (хотя бы) хоць (бы); дарма́;

пусть я оши́бся, но оши́бку э́ту я испра́вил няха́й (хай, хоць) я памылі́ўся, але памы́лку гэ́ту я вы́правіў;

зада́ча пусть тру́дная, но выполни́мая зада́ча няха́й (хай, хоць) ця́жкая, але выкана́льная.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вива́т в знач. межд. віва́т, сла́ва, няха́й жыве́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

OK4 [əʊˈkeɪ] interj. infml до́бра!; зго́да!; няха́й так!; слу́хаю!; бу́дзе зро́блена!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

niechże

няхай, хай;

niechże będzie, jak chcesz — няхай (хай) будзе, як ты хочаш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Нязы́м (незым) выкл. ’не чапай, не руш; хай, няхай© злуй. ’дапусцім’ (Нас.). Параўн. рус. незым, незымай ’хай, няхай’, што ўказвае на зыходнае замать, бел. займаць ’рухаць’ (Нас.), гл. імаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Віват ’брава, няхай жыве’ (КТС), ст.-бел. вівать ’тс’ (з 1689 г.), укр. віват, рус. виват ’тс’ і г. д. Запазычана з лац. vivatняхай жыве’ < vivere ’жыць’ праз польск. мову.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падурэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; зак. (разм.).

1. Дурэць некаторы час.

Няхай дзеці трохі падурэюць.

2. (1 і 2 ас. адз. не ўжыв.). Прыйсці ў стан адурэння — пра ўсіх, многіх.

Ад ацэтону ледзь не падурэлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Нехняхай’ (Сл. ПЗБ). Паланізм (< niech ’тс’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)