рэкаста́ў, ‑ставу, м.

Час замярзання рэк. // Першы нямоцны лёд на рацэ. Рэкастаў на Свіслачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

únhaltbar, unháltbar

a нетрыва́лы, нямо́цны, негрунто́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

frail [freɪl] adj.

1. кво́лы, сла́бы, хвараві́ты

2. не трыва́лы, нямо́цны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ненадёжный

1. ненадзе́йны; няпэ́ўны;

2. (непрочный) ненадзе́йны, нямо́цны, нетрыва́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нямо́цна нареч.

1. некре́пко, непро́чно;

2. неси́льно, некре́пко;

3. неси́льно, негро́мко;

4. некре́пко;

1-4 см. нямо́цны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

unwholesome [ʌnˈhəʊlsəm] adj.

1. нездаро́вы, некары́сны; шко́дны;

unwholesome habits шко́дныя звы́чкі

2. хвараві́ты, нездаро́вы; нямо́цны;

an unwholesome appearance хвараві́ты вы́гляд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нетрыва́лы

1. (нямоцны) brüchig, zerbréchlich;

2. (няўстойлівы, ненадзейны) nicht háltbar, nicht (stánd)fest, nicht dáuerhaft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Льжэць ’лягчэць (аб хваробе, марозе)’ (Нас., Гарэц., Дразд.), памор. lžec, lžωc, польск. літар. ze‑lżeć. Бел.-польск. ізалекса. Утворана ад прыметніка lьgъ ’нямоцны, лагодны’, ад якога таксама паходзіць лёгкі (гл.) (Слаўскі, 4, 395).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

неокре́пший

1. (не успевший окрепнуть) неакрэ́плы, нямо́цны; сла́бы;

2. (не набравший сил) яшчэ́ сла́бы, няду́жы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

flimsy [ˈflɪmzi] adj.

1. нямо́цны; ненадзе́йны

2. то́нкі і празры́сты;

a flimsy dress то́нкая, празры́стая суке́нка

3. сла́бы; неперакана́ўчы;

a flimsy excuse сла́бае апраўда́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)