1.на каго-што і без дап. Ідучы, выпадкова на каго-, што-н. наткнуцца, натрапіць, убачыць каго-, што-н.
Н. на леснічоўку.
2.безас. Прыйсці ў нейкай колькасці (разм.).
Набрыло нямала разявак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пераляпі́цьсов., в разн. знач. перелепи́ть;
п. аб’я́ву — перелепи́ть объявле́ние;
ён няма́ла ~пі́ў бю́стаў — он нема́ло перелепи́л бю́стов
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пот, -у, М по́це, мн. паты́, пато́ў, м.
Вадкасць, якая выдзяляецца падскурнымі залозамі.
Працаваць да поту.
Гэта справа патрабуе нямала поту (перан.: працяглай, напружанай працы). Да сёмага поту (да знямогі; разм.). Потам і кроўю здабыць што-н. (перан.: шляхам вялікіх намаганняў; высок.). Увагнаць у п. каго-н. (змардаваць напружанай працай; разм.). Шыбы пакрыліся потам (перан.: запацелі).
|| прым.по́тавы, -ая, -ае.
Потавыя залозы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
niejedno
шмат, многа; нямала;
niejedno mógłbym opowiedzieć — я шмат мог бы расказаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
пардо́н, выкл.
Разм. Прабачце, даруйце. Мы, — кажуць, — бачылі нахабнікаў нямала, А гэтакіх, як вы... Пардон! Каб ворагаў людскіх навука ратавала?!Корбан.
[Фр. pardon.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папахо́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Тое, што і папахадзіць. Калісьці сцежкі .. [Макара і Анісіма] ішлі разам, якімі яны нямала папаходжвалі ў партызанскую разведку.Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бландзі́н, ‑а, м.
Мужчына са светлымі валасамі. Сярод вясковага насельніцтва Рыфскіх гор сустракаецца нямала бландзінаў і шатэнаў з блакітнымі і шэрымі вачыма.В. Вольскі.
[Фр. blondin.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
állerhánd
a
1) уся́кі, усяля́кі, ро́зны
~ Zeug — уся́кая ўся́чына
2) няма́ла; сёето́е
das ist (ja) ~! — во́сь гэ́та здо́рава!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
абгаво́ры, ‑аў; адз. абгавор, ‑у, м.
Нядобразычлівыя выказванні пра каго‑н. У часе гэтых сесій-збораў Было нямала абгавораў І розных штучак, жартаў, кпінак, Ліхіх і добрых успамінак.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)