бяссі́льны, -ая, -ае.

1. Які не мае фізічных сіл, слабы.

Б. хворы.

2. Няздольны што-н. зрабіць; бездапаможны.

Медыцына тут бяссільная дапамагчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бяспло́дны, -ая, -ае.

1. Няздольны даваць патомства.

2. Неўрадлівы.

Бясплодная глеба.

3. перан. Які не дае ніякіх вынікаў.

Бясплодныя спробы.

|| наз. бяспло́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

incapable [ɪnˈkeɪpəbl] adj. (of) няздо́льны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

incompetent [ɪnˈkɒmpɪtənt] adj. некампетэ́нтны; няздо́льны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

няпла́ўкі, ‑ая, ‑ае.

Няздольны (лёгка) плавіцца. Няплаўкія металы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

небаяздо́льны, ‑ая, ‑ае.

Няздольны весці бой. Небаяздольная дывізія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

inadequate [ɪnˈædɪkwət] adj.

1. недастатко́вы; неадэква́тны

2. няздо́льны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

непразо́рлівы, ‑ая, ‑ае.

Няздольны правільна прадбачыць пітон., непрадбачлівы. Непразорлівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

inefficient [ˌɪnɪˈfɪʃnt] adj.

1. няздо́льны, нязда́тны, няўме́лы;

an inefficient government няздо́льны ўрад

2. нядзе́йсны; мала прадукты́ўны;

inefficient use of energy малапрадукты́ўнае скарыста́нне эне́ргіі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nieuzdolniony

няздольны; бяздарны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)