Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
нево́лейнареч.няво́ляй; (против воли) су́праць во́лі; (по принуждению) па няво́лі, па прыму́се; (путём принуждения) сі́лай, сі́лаю, прыму́сам, прымусо́ва;
во́лей-нево́лей хо́чаш не хо́чаш, во́ляй-няво́ляй.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прасме́рдлы, ‑ая, ‑ае.
Які насыціўся непрыемным пахам; прасмярдзелы. На гэтай прасмердлай дзёгцем і конскім потам станцыі, воляй-няволяй прыдзецца марнець і сохнуць прынамсі цэлы месяц, а то і болей.Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́ленс-но́ленс
(ад лац. volens = які жадае + nolens = які не жадае)
кніжн. воляй-няволяй, незалежна ад жадання.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
nólens volens
['vo:-]
хо́чаш – не хо́чаш, во́ляй – няво́ляй, во́ленс – но́ленс
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
воле́нс-но́ленс
(ад лац. volens = які жадае + nolens = які не жадае)
воляй-няволяй, незалежна ад жадання, па неабходнасці.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Асноўная група карэннага насельніцтва трапічнай Афрыкі, якая характарызуецца цёмным колерам скуры, а таксама нашчадкі прадстаўнікоў гэтай групы, якіх прымусова вывезлі каланізатары ў Амерыку ў 16–19 стст. Рабства яшчэ не пазбыта ў амерыканскіх калоніях, А ўжо няволяй прыбітыя, Негры змагаюцца сёння.Тарас.
[Фр. négre ад лац. niger — чорны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Books were piled willy-nilly — Кні́гі былі́ зва́леныя абы-я́к
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
willy-nilly[ˌwɪliˈnɪli]adv.infml
1. хо́чаш не хо́чаш, во́ляй-няво́ляй; хо́цькі-няхо́цькі;
They all had to take part, willy-nilly. Яны ўсе былі вымушаны ўдзельнічаць, хочучы таго ці не.
2. абы-я́к, у беспара́дку
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
азіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.
1.Незак.да азірнуць. Сашка ўсё круціў галавой і азіраў неба: хоць бы хутчэй той каршун прылятаў, а то нешта ў сон хіліць.Даніленка.На праспект выходзіць Пастушэня, ён ужо забыў, куды ідзе, азірае жоўтыя прысады, з любасцю ўглядаецца ў фасады, як у твары дарагіх людзей.Русецкі.
2. Рабіць агляд чаго‑н. у думках; успамінаць. Хоць я няволяй цяжка змучан І з родным берагам разлучан, Ды я душою ажываю, Як вокам мыслі азіраю Цябе, мой луг і бераг родны.Колас.Пісьменнік [Пятрусь Броўка] нібы з вышынь сваёй чалавечай сталасці, новым прасветленым поглядам азірае шлях, які прайшла яго краіна, і свой уласны жыццёвы шлях.Бярозкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)