беспаса́жны: ~ная няве́ста уст. неве́ста-бесприда́нница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bride [braɪd] n. малада́я, няве́ста

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

беспаса́жны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: беспасажная нявеста — нявеста, якая не мае пасагу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прида́нница ж., уст. няве́ста з паса́гам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паса́г, -у, м.

Маёмасць, якую даюць бацькі ці родзічы маладой, калі яна выходзіць замуж.

Нявеста з пасагам.

|| прым. паса́жны, -ая, -ае.

П. скарб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Маладая, гл. Нявеста

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

маладу́ха, -і, ДМ -ду́се, мн. -і, -ду́х, ж. (разм.).

1. Тое, што і маладзіца.

2. Маладая, нявеста, а таксама дзяўчына, якая дасягнула шлюбнага ўзросту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бра́чащиеся мн., сущ. жані́х і няве́ста; малады́я, -ды́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарачо́ны, -ая, -ае.

1. Аб’яўлены, прызначаны быць такім.

Н. брат.

2. у знач. наз. нарачо́ны, -ага, м.; нарачо́ная, -ай, ж., мн. -ыя, -ых. Жаніх, нявеста.

Усе лічылі іх нарачонымі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жени́х жані́х, -ха́ м.;

жени́х и неве́ста жані́х і няве́ста;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)