нюхать несов. ню́хаць;

(и) не нюхал (чего́-л.) (і) не ню́хаў (чаго́-не́будзь);

нюхать по́рох ню́хаць по́рах;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паню́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Зак. да нюхаць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нюхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да нюхаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заню́хваць

‘нюхаць што-небудзь; перабіваць пах чаго-небудзь чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заню́хваю заню́хваем
2-я ас. заню́хваеш заню́хваеце
3-я ас. заню́хвае заню́хваюць
Прошлы час
м. заню́хваў заню́хвалі
ж. заню́хвала
н. заню́хвала
Загадны лад
2-я ас. заню́хвай заню́хвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заню́хваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

wąchać

незак. нюхаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

schnúpfen

vt ню́хаць (тытунь)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

snuff​1 [snʌf] n. таба́ка;

take snuff ню́хаць таба́ку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Ню́шкаць ’нюхаць’ (Сл. ПЗБ), укр. нюшкувати ’тс’. Да нюхаць з суфіксальным узмацняльным ‑к‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Міксава́ць ’нюхаць’ (гродз., Сл. ПЗБ). У выніку перастаноўкі шк > кш з пазнейшай менай ш > с з мышкава́ць, мішкава́ць ’нюхаць’, ’шукаць мордай’ (Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wonieć

незак.

1. пахнуць;

2. нюхаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)