гугня́віць, -ня́ўлю, -ня́віш, -ня́віць; незак.

Гаварыць у нос.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гу́лькин / с гу́лькин нос прост. з камаро́ў нос.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ню́хальнік

‘нос’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ню́хальнік ню́хальнікі
Р. ню́хальніка ню́хальнікаў
Д. ню́хальніку ню́хальнікам
В. ню́хальнік ню́хальнікі
Т. ню́хальнікам ню́хальнікамі
М. ню́хальніку ню́хальніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бу́льбіна ж. карто́фелина;

◊ нос ~най — нос карто́шкой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расква́сіць, -ква́шу, -ква́сіш, -ква́сіць; -ква́шаны; зак., што (разм.).

1. Размачыць, зрабіць гразкім.

Дарогу расквасіла (безас.), не праехаць.

2. Разбіць да крыві (нос, твар).

Р. нос.

|| незак. расква́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гугня́вы, -ая, -ае.

Які гаворыць у нос.

|| наз. гугня́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насавы́, -а́я, -о́е.

1. гл. нос.

2. Які выгаворваецца ў нос.

Насавое вымаўленне.

3. Прызначаны для носа.

Насавая хустачка.

4. Які знаходзіцца на носе судна, самалёта і інш.

Насавая частка палубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пу́говка ж. гу́зічак, -чка м.;

◊

нос пу́говкой шутл. нос гу́зікам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́смаркаць сов., разг. вы́сморкать;

в. нос — вы́сморкать нос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расква́сіць сов., прост. расква́сить;

р. нос — расква́сить нос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)