Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
нава...(гл.нова...).
Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «нова...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: навагодні, навамодны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каршуно́ў ко́ршунов, ко́ршуна;
~но́ва гняздо́ — гнездо́ ко́ршуна
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Порт-Но́вог. Порт-Но́ванескл., м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Nowa Sól
г.Нова-Суль
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
барано́ў, ‑нова.
Які належыць бараду. Бараноў рог. □ Аднойчы.. [Люся] дапамагала маці на кухні абіраць бульбу і са страхам пазірала, як Амархан абгрызаў баранову лапатку.Даніленка.
•••
Сагнуць (скруціць) у бараноў роггл. сагнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
newly
[ˈnu:li]
adv.
1) няда́ўна, но́ва
newly arrived — новапрыбы́лы
2) на́нава; зноў
a newly revived scandal — на́нава ажы́лы сканда́л
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
nowo
у спалучэнні з дзеепрыметнікам нова-, зноў;
nowo narodzony — нованароджаны;
nowo przybyły — новапрыбылы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Стаме́ска ‘сталярская прылада з пляскатым тонкім долатам’ (ТСБМ, Сцяшк., Бяльк.), стама́йза ‘тс’ (Сл. Брэс.), штама́йза ‘тс’ (Скарбы). Рус.стаме́ска, стаме́зка ‘тс’. Запазычанне з н.-ням.stemmîzṇ або нова-в.-ням.Stemmeisen ‘долата’; гл. Фасмер, 3, 744 з літ-рай. Для стаме́ска магчыма рускае пасрэдніцтва; стама́йза, штамайза, відаць, непасрэдна з нова-в.-ням.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Трамплі́н ’спартыўнае прыстасаванне для адштурхоўвання пры скачках’ (ТСБМ). З рус.трампли́н ’тс’, якое праз нова-в.-ням.Trampoline ці франц.tremplin было запазычана з італ.trampolino ’тс’ < trampolo ’дыба, хадуля’ (Фасмер, 4, 93; Голуб-Ліер, 486), што ўзыходзіць да германскіх моў, параўн. нова-в.-ням.trampeln ’тупаць’, англ.trample ’цяжка ступаць’, гукапераймальнага паходжання (ЕСУМ, 5, 618).