Neuróse

f -, -n мед. неўро́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

neurosis [njʊəˈrəʊsɪs] n. (pl. neuroses)

1. med. неўро́з

2. мо́цнае хвалява́нне, пачуццё і стан ве́льмі мо́цнага стра́ху

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ангіянеўро́з

(ад ангія- + -неўроз)

функцыянальнае расстройства інервацыі крывяносных сасудаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

псіханеўро́з

(ад псіха- + неўроз)

захворванне цэнтральнай нервовай сістэмы функцыянальнага характару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

АПАНЕЎРО́З

(ад апа... + неўроз),

злучальнатканкавая пласціна са шчыльных, б.ч. размешчаных паралельна калагенавых і эластычных валокнаў, з дапамогай якой фіксуюцца мышцы. Прымацоўвае шырокія мышцы да касцей або да інш. тканак цела і абмяжоўвае іх. Напр., далонны апанеўроз абмяжоўвае рухомасць згінальнікаў пальцаў, апанеўроз вонкавай косай мышцы жывата — рухомасць сценкі брушной поласці і інш.

т. 1, с. 418

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

логанеўро́з

(ад гр. logos = слова + неўроз)

разлад моўнай функцыі чалавека, які наступае ў выніку неўратычнага стану асобы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)