Verbum

пане́сці гл. несці¹.

но́ска гл. несці¹, насіць.

ахіне́я, -і, ж. (разм.).

Глупства, бязглуздзіца.

Несці ахінею.

сму́так, -тку, м.

Пачуццё суму, маркоты, журбы.

Несці с. у сэрцы.

С. у вачах (сумны выраз).

тхнуць, -не; безас., незак., чым.

Несці, патыхаць, перадавацца па паветры (пра пахі).

З пограба тхнула сырасцю.

яйцано́скі, -ая, -ае (спец.).

Пра свойскіх птушак: здольны несці яйцы; з добрай яйцаноскасцю.

Яйцаноская парода курэй.

|| наз. яйцано́скасць, -і, ж.

тараба́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак. (разм.).

1. што. Несці што-н. цяжкае, вялікае, грувасткае.

2. Моцна стукаць, грукаць, утвараючы шум.

Т. у дзверы.

выко́нваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

1. гл. выканаць.

2. Строга прытрымлівацца чаго-н.

В. санаторны рэжым.

3. Здзяйсняць, несці грамадзянскія абавязкі.

В. службу.

ваеннаабавя́заны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Асоба, якая павінна несці вайсковую службу (падлягае прызыву або знаходзіцца ў запасе).

|| ж. ваеннаабавя́заная, -ай, мн. -ыя, -ых.