перыферы́чны перифери́ческий;

~ныя не́рвы — перифери́ческие не́рвы;

~ная нерво́вая сістэ́ма — перифери́ческая не́рвная систе́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нерв

1. анат. нерв, род. не́рва м.;

дви́гательный нерв ру́хальны нерв;

зри́тельный нерв зро́кавы нерв;

тройни́чный нерв трайча́сты нерв;

воспале́ние не́рвов запале́нне не́рваў;

2. перен., чаще мн. не́рвы, -ваў ед. нет;

де́йствовать на нервы дзе́йнічаць на не́рвы;

желе́зные нервы жале́зныя не́рвы;

игра́ть на нервах ігра́ць на не́рвах;

трепа́ть нервы трапа́ць не́рвы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашали́ть сов., разг. пача́ць дурэ́ць, задурэ́ць; пача́ць сваво́ліць, засваво́ліць;

◊

не́рвы зашали́ли не́рвы расхадзі́ліся;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узвінці́цца сов., разг. (прийти в возбуждённое, повышенно-нервное состояние) взвинти́ться;

не́рвы ўзвінці́ліся — не́рвы взвинти́лись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сту́заны

1. потрёпанный;

2. перен. издёрганный, задёрганный;

~ныя не́рвы — издёрганные нервы;

1, 2 см. сту́заць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

издёрганный перен. сту́заны, зату́заны, знервава́ны, зму́чаны;

издёрганные не́рвы сту́заныя не́рвы;

издёрганный челове́к знервава́ны (зму́чаны) чалаве́к;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наця́гнуты, -ая, -ае.

1. гл. нацягнуць.

2. перан. Які знаходзіцца ў стане напружання.

Нацягнутыя нервы.

3. перан. Пазбаўлены натуральнасці, недружалюбны.

Нацягнутыя адносіны.

|| наз. наця́гнутасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ню́хальны

1. обоня́тельный;

~ныя не́рвы — обоня́тельные не́рвы;

2. (предназначенный дня нюханья) ню́хательный;

н. тыту́нь — ню́хательный таба́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нерв, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Адзін са шматлікіх пучкоў валокнаў у выглядзе белых канацікаў, якія ідуць ад галаўнога і спіннога мозга да органаў пачуццяў, мышцаў, залоз і інш. і даюць целу магчымасць рухацца і адчуваць.

Зрокавы н.

2. мн. Уся такая сістэма, якая вызначае дзейнасць арганізма, стан і паводзіны чалавека.

Нервы не вытрымалі.

3. перан. Цэнтр якой-н. дзейнасці, асноўная дзейная сіла чаго-н.

Нёман быў нервам сяла.

◊

Выматаць усе нервы (разм., неадабр.) — змучыць, давесці да знямогі.

Іграць на нервах (разм., неадабр.) — гнявіць, нерваваць каго-н. чым-н.

Трапаць нервы (разм., неадабр.) — хвалявацца, моцна нерваваць каго-н.

|| прым. нерво́вы, -ая, -ае.

Н. цэнтр.

Нервовыя хваробы.

Нервовая сістэма.

Н. цік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трапа́ць несов. трепа́ть; (очищать, встряхивая) выкола́чивать;

т. лён — трепа́ть лён;

◊ т. языко́м — трепа́ть языко́м;

т. не́рвы — трепа́ть не́рвы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)