неразруши́мый неразбура́льны; (нерушимый) непару́шны; (неразрывный) непары́ўны, неразры́ўны; (непоколебимый) непахі́сны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

indissoluble

[,ɪndɪˈsɑ:ljəbəl]

adj.

нераствара́льны, нераспушча́льны; неразры́ўны, непары́ўны; трыва́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unlö́sbar, únlösbar

a

1) невыраша́льны

2) непару́шны, неразрыўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unzertrénnbar, únzertrennbar

a непарыўны, неразрыўны (пра дружбу, сувязі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

únauflösbar, unauflö́sbar

a

1) хім. нераствара́льны; нераспушча́льны

2) неразрыўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

únauflöslich, unauflö́slich

a

1) хім. нераствара́льны; нераспушча́льны

2) неразрыўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nierozłączny

nierozłączn|y

1. неразлучны, неразрыўны;

~i towarzysze — неразлучныя сябры;

2. тэх. нераз’ёмны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)