inseparable

[ɪnˈsepərəbəl]

adj.

неразлу́чны (сябры́); неаддзе́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unzertrénnlich, únzertrennlich

a неразлу́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sidekick [ˈsaɪdkɪk] n. infml

1. памо́чнік; памо́чніца

2. неразлу́чны, шчы́ры ся́бар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

crony

[ˈkroʊni]

n., pl. -nies

неразлу́чны, шчы́ры ся́бра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Dúzbruder

m -s, -brüder неразлу́чны ся́бар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бала́ка, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑лады, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм. Вясёлы гаварун, жартаўнік. Побач з Паўлам у траншэі, як і заўсёды быў ягоны неразлучны сябра Саша Пасмітны, шахцёр з Данбаса, ротны весялун і балака. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

untrénnbar, úntrennbar

a

1) непадзе́льны, неаддзе́льны

2) неразлу́чны

3) грам. неаддзяля́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

во́пытны, ‑ая, ‑ае.

Які мае вопыт работы ў якой‑н. галіне. Вопытныя кадры. Вопытны праваднік. Вопытны шафёр. // З багатым жыццёвым вопытам; з пэўнымі навыкамі. Бывае, што прадбачанні нават вопытных людзей аказваюцца памылковымі. Ермаловіч. Наперадзе бег.. [леснікоў] неразлучны спадарожнік, — разумны і вопытны сабака. Шчарбатаў. // Спрактыкаваны, натрэніраваны (пра зрок, слых). Вопытнае вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sworn​1 [swɔ:n] adj.

1. : а sworn statement зая́ва пад прыся́гаю

2. ве́рны, нязме́нны;

a sworn brother пабраці́м;

a sworn friend неразлу́чны ся́бар;

a sworn enemy закля́ты во́раг

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nierozłączny

nierozłączn|y

1. неразлучны, неразрыўны;

~i towarzysze — неразлучныя сябры;

2. тэх. нераз’ёмны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)