незнаёмец, -мца, мн. -мцы, -мцаў, м.

Незнаёмы, невядомы чалавек.

Таямнічы н.

|| ж. незнаёмка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

невядо́масць, -і, ж.

1. гл. невядомы.

2. Адсутнасць звестак, ведаў аб кім-, чым-н.

3. Сціплае, непрыкметнае існаванне.

Жыць у невядомасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нязна́ны, -ая, -ае (разм.).

1. Не бачаны раней, невядомы; нявывучаны.

Н. край.

Н. маршрут.

2. Такі, якога не давялося перажыць, зведаць; нязведаны.

Нязнанае пачуццё.

|| наз. нязна́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безве́стный невядо́мы;

безве́стное отсу́тствие юр. адсу́тнасць без ве́стак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неве́домый невядо́мы; (таинственный) таямні́чы;

неве́домая си́ла невядо́мая (таямні́чая) сі́ла;

неве́домые места́ невядо́мыя ме́сцы (мясці́ны);

неве́домый (кому, чему) невядо́мы (каму, чаму).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

не́йкі

1. (невядомы) (írgend)éiner;

2. (пэўны) bestímmt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

агно́стык

(ад гр. agnostos = невядомы)

прыхільнік агнастыцызму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

скарб,

каштоўныя знаходкі, уладальнік якіх невядомы.

т. 14, с. 439

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

unheard-of [ʌnˈhɜ:dɒv] adj.

1. нечува́ны, бяспры́кладны;

an event unheard-of in history нечува́ная ў гісто́рыі падзе́я

2. невядо́мы;

a young unheard-of poet малады́ і ніко́му невядо́мы паэ́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

незнаёмец, ‑мца, м.

Незнаёмы, невядомы чалавек. Паціху прабіраючыся наперад, Алесь не зводзіў вачэй з незнаёмца. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)