neofita

м. неафіт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

convert​1 [ˈkɒnvɜ:t] n.

1. relig. неафі́т

2. той, які́ перайшоў з адно́й па́ртыі ў і́ншую

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)