неофи́т неафі́т, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

neofita

м. неафіт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

convert​1 [ˈkɒnvɜ:t] n.

1. relig. неафі́т

2. той, які́ перайшоў з адно́й па́ртыі ў і́ншую

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)