ігнара́нт

‘неадукаваны, цёмны чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ігнара́нт ігнара́нты
Р. ігнара́нта ігнара́нтаў
Д. ігнара́нту ігнара́нтам
В. ігнара́нта ігнара́нтаў
Т. ігнара́нтам ігнара́нтамі
М. ігнара́нце ігнара́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сівала́пы, ‑ая, ‑ае.

Разм. уст. Неадукаваны, грубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

illiterate [ɪˈlɪtərət] adj. непісьме́нны; неадукава́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

не́вуцкі únwissend; úngebildet (неадукаваны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

niewykształcony

неадукаваны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

непросвещённый неасве́чаны; (необразованный) неадукава́ны; (некультурный) некульту́рны; (невежественный) цёмны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

úngebildet

a неадукава́ны, некульту́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

неасве́чаны nicht áufgeklärt; úngebildet (неадукаваны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

nieoświecony

неасвечаны; неадукаваны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

heathen​1 [ˈhi:ðn] n.

1. язы́чнік; язы́чніца; пага́нец

2. неадукава́ны чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)