Нашчама́цьнашчапаць’: нашчапай шчэпак (ст.-дар., Нар. сл.). Ад шчама́ць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нашакаля́цьнашчапаць’, нашакаліняць ’насмяюць’ (Сл. ПЗБ). Ад шакаль, шакалінай ’трэска, аскепак’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Наськапа́цьнашчапаць’ (віл.; раг., Сл. ПЗБ). Да ськапаць ’шчапаць’, што ў сваю чаргу са скяпаць (скепиць) ’шчапаць, калоць’ (Нас.) у выніку «пераносу» мяккасці з другога на першы зычны, што прывяло да ліквідацыі нетыповага спалучэння ‑КЯ‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)