◎ Нашчама́ць ’нашчапаць’: нашчапай шчэпак (ст.-дар., Нар. сл.). Ад шчама́ць, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Нашакаля́ць ’нашчапаць’, нашакаліняць ’насмяюць’ (Сл. ПЗБ). Ад шакаль, шакалінай ’трэска, аскепак’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Наськапа́ць ’нашчапаць’ (віл.; раг., Сл. ПЗБ). Да ськапаць ’шчапаць’, што ў сваю чаргу са скяпаць (скепиць) ’шчапаць, калоць’ (Нас.) у выніку «пераносу» мяккасці з другога на першы зычны, што прывяло да ліквідацыі нетыповага спалучэння ‑КЯ‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)