э́тнас, -у, м. (спец.).

Від устойлівай сацыяльнай групоўкі людзей, што ўзнік гістарычна (племя, народнасць, нацыя).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наро́д

‘нацыя, насельніцтва краіны’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. наро́д наро́ды
Р. наро́да наро́даў
Д. наро́ду наро́дам
В. наро́д наро́ды
Т. наро́дам наро́дамі
М. наро́дзе наро́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

этні́чны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да якога-н. народа.

Э. склад насельніцтва.

○

Этнічная супольнасць — устойлівая сацыяльная група людзей (племя, народнасць, нацыя), якая ўзнікла гістарычна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нацыяна́льнасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Тое што і нацыя (у 1 знач.).

2. Прыналежнасць да той ці іншай нацыі.

Беларус па нацыянальнасці.

Людзі розных нацыянальнасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Natión

f -, -en на́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мексіка́нцы, ‑аў; адз. мексіканец, ‑нца, м.; мексіканка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. мексіканкі, ‑нак; ж.

Нацыя, асноўнае насельніцтва Мексікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kontaminatión

f -, -en лінгв. кантамі- на́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nation

[ˈneɪʃən]

n.

1) наро́д -у m., на́цыя, наро́днасьць f.

2) на́цыя, дзяржа́ва f.

the nation — край -ю m., краі́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

со́цыум, ‑у, м.

Агульная назва груповак людзей у грамадстве, якія вылучаюцца на падставе разнастайных сацыяльных прыкмет (сям’я, вытворчы калектыў, нацыя і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінга́льцы, ‑аў; адз. сінгалец, ‑льца, м.; сінгалка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. сінгалкі, ‑лак; ж.

Нацыя, якая складае асноўную частку насельніцтва Рэспублікі Шры-Ланка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)