contrary3 [kənˈtreəri] adj. fml упа́рты; сваво́льны, нату́рысты, капры́зны, нараві́сты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wayward [ˈweɪwəd] adj. нараві́сты, капры́зны; упа́рты, нату́рысты;

wayward fate капры́зы лёсу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нату́рлівы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і натурысты. Міхал натурлівы і калі ўзлуецца на жонку, дык пагражае, што два дні не возьме яды. Клімковіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

balky

[ˈbɔki]

adj., balkier, balkiest

нату́рысты, нараві́сты, упа́рты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

perverse [pəˈvɜ:s] adj.

1. распу́сны; разбэ́шчаны; сапсава́ны

2. нату́рысты, нараві́сты, упа́рты, капры́зны;

a perverse child упа́ртае дзіця́

3. ненарма́льны, вы́чварны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

indocile

[ɪnˈdɑ:səl]

adj.

1) непако́рны; нараві́сты, нату́рлівы, нату́рысты, упа́рты

2) цяжкі́ для выхава́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wilful [ˈwɪlfəl] adj.

1. абду́маны, свядо́мы; наўмы́сны;

a wilful murder наўмы́снае забо́йства

2. нараві́сты, капры́зны, нату́рысты;

a wilful child капры́знае дзіцё

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паква́піцца, ‑плюся, ‑пішся, ‑піцца; зак.

Спакусіцца чым‑н., пагнацца на што‑н. Паквапіцца на чужое дабро. □ Конь быў ліхі, натурысты, але прадавалі танна, і Стручок паквапіўся на гэта. Мележ. [Мальвінка:] — Я ведаю, што я табе не люба, што ты не на мяне паквапіўся, а на маю гаспадарку. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vicious

[ˈvɪʃəs]

adj.

1) зласьлі́вы

2) ліхі́, немара́льны, грахо́ўны; сапсу́ты

The criminal led a vicious life — Злачы́нец вёў немара́льнае жыцьцё

3) нату́рысты

a vicious horse — нату́рысты конь

4) зага́нны

vicious reasoning — зага́ннае разважа́ньне

5) зье́длівы

6) informal, страшэ́нны

a vicious headache — страшэ́нны галаўны́ боль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Гарэ́за ’свавольнік, пракуда, вісус’ (Нас., БРС, Шат.), таксама гарэ́знік (Нас., БРС), гарэ́злівы, гарэ́зны, гарэ́заваць, гарэ́знічаць, гарэ́зіць (Нас., Касп., Сл. паўн.-зах., БРС). Рус. дыял. зах. гаре́за (СРНГ). Этымалогію прапанаваў ужо Насовіч: гарѣза ’свавольнік, распуснік, дураслівец’ ад герезія ’ерась’, а гарѣзанатурысты’ ад гаркаць. Тлумачэнне Насовіча (запазычанне з польск.) для гарэ́за ’свавольнік’ падтрымліваецца тым, што польск. herezja (< лац. мовы, гл. Слаўскі, 1, 416–417) у гаворках мае значэнне ’скандалы, дэбошы’ (Карловіч).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)