про́шва, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Карункавая або вышываная палоска, якую ўшываюць ў настольнік, ручнік і пад.

Яна цудоўна вышывала і пляла з нітак прошвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абру́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Кавалак тканіны спецыяльнага вырабу, якім засцілаюць стол; настольнік.

Кужэльны а.

|| прым. абру́сны, -ая, -ае і абру́савы, -ая, -ае.

Абруснае палатно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпаласка́цца, ‑лошчацца; зак.

Адмыцца, палошчучыся. Настольнік добра адпаласкаўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затка́ць, -тку́, -тчэ́ш, -тчэ́; -тчо́м, -тчаце́, -тку́ць; -тчы́; -тка́ны; зак., што.

1. Пакрыць тканым узорам.

З. настольнік арнаментам.

З. дыван кветкамі.

2. Зацягнуць густой сеткай.

Павук заткаў кут павуціннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самабо́р: абру́с-с., насто́льнік-с. фольк. ска́терть-самобра́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самабра́ны: с. абру́с, с. насто́льнік фольк. самобра́ная ска́терть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абру́с м. (настольнік) Tíschdecke f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Tíschdecke

f -, -n абру́с, насто́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cloth [klɒθ] n.

1. ткані́на, матэ́рыя, матэрыя́л; кава́лак ткані́ны

2. сукно́

3. абру́с, насто́льнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

obrus

м. абрус, настольнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)