нара́д-зада́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нара́д-зада́нне |
нара́ды-зада́нні |
| Р. |
нара́да-зада́ння |
нара́даў-зада́нняў |
| Д. |
нара́ду-зада́нню |
нара́дам-зада́нням |
| В. |
нара́д-зада́нне |
нара́ды-зада́нні |
| Т. |
нара́дам-зада́ннем |
нара́дамі-зада́ннямі |
| М. |
нара́дзе-зада́нні |
нара́дах-зада́ннях |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нара́д-зака́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нара́д-зака́з |
нара́ды-зака́зы |
| Р. |
нара́да-зака́за |
нара́даў-зака́заў |
| Д. |
нара́ду-зака́зу |
нара́дам-зака́зам |
| В. |
нара́д-зака́з |
нара́ды-зака́зы |
| Т. |
нара́дам-зака́зам |
нара́дамі-зака́замі |
| М. |
нара́дзе-зака́зе |
нара́дах-зака́зах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нара́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Работнік, які выпісвае нарады на якую-н. работу.
|| ж. нара́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
семіна́р-нара́да (род. семіна́ра-нара́ды) м. семина́р-совеща́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
семина́р-совеща́ние семіна́р-нара́да, род. семіна́ра-нара́ды м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нара́дчык, ‑а, м.
Той, хто выпісвае, дае нарады на якую‑н. работу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
склі́каць, склі́чу, склі́чаш, склі́ча; склі́ч; склі́каны; зак.
1. каго (што). Паклікаўшы, запрасіўшы, сабраць у адным месцы (многіх).
С. сяброў у госці.
2. каго-што. Сабраць удзельнікаў (сходу, нарады, калегіяльнага органа і пад.) для работы.
С. сесію.
|| незак. скліка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. скліка́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ДАРА́ДЧЫ ПАКО́Й у Рэспубліцы Беларусь і краінах СНД, ізаляванае памяшканне, у якім адбываецца нарада суда і дзе прымаецца рашэнне ці вызначэнне па разгледжанай справе; адна з гарантый незалежнасці суддзяў і тайны іх нарады перад вынясеннем прысуду. У час нарады ў Д.п. могуць знаходзіцца толькі суддзі, якія ўваходзяць у склад суда па дадзенай справе. Прысутнасць інш. асоб не дапускаецца. Суддзі не маюць права выдаваць меркаванні, якія мелі месца ў час нарады. Парушэнне тайны Д.п. з’яўляецца парушэннем закону і цягне адмену суд. пастановы.
Э.І.Кузьмянкова.
т. 6, с. 51
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ба́венне, ‑я, н.
Разм. Гулянне, забавы. Усё цяпер адбывалася ў палацы культуры: не толькі святочныя бавенні, але і сходы, і нарады. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дастасава́цца, ‑суюся, ‑суешся, ‑суецца; зак.
Прымяніцца, прыйсці ў адпаведнасць з чым‑н. Пасля нашай нарады .. [Апанас] павінен многае прадумаць і дастасавацца да тактыкі партыі. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)