напіха́нне ср. наби́вка ж.; начи́нка ж.; насо́вывание; см. напіха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

upychać

зак. напіхаць, запіхаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

папіха́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Адштурхвацца ад чаго‑н. Шастом студэнт час ад часу папіхаецца, дапамагаючы плыні. Брыль.

2. Зал. да напіхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ната́лкивать​I несов., разг. (к натолка́ть) напіха́ць, напі́хваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нати́скивать несов.

1. (напихивать) разг. напіха́ць, напі́хваць;

2. типогр. націска́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Набанды́жыць ’напіхаць, наладаваць’ (ТС), параўн. укр. набендюжитися ’надуцца’. Да экспрэсіўнага бандыжыць, што можа ўзыходзіць да ба́ндыш ’калун, сякера’ (гл.) або да літ. banda ’статак, гурт’ ці пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

насо́вывать​I несов., разг. (к насова́ть) напіха́ць, напі́хваць, запіха́ць, запі́хваць, насо́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начиня́ть несов.

1. (заполнять) начыня́ць; (набивать) напіха́ць, напі́хваць;

2. перен. нашпіго́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wypychać

зак.

1. напіхаць;

2. выпіхаць, выштурхоўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

напіха́цца несов.

1. прост. набива́ться; см. напха́цца 2;

2. страд. напи́хиваться, набива́ться; начиня́ться; насо́вываться; см. напіха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)