напра́ўлены

1. напра́вленный;

2. испра́вленный, нала́женный;

1, 2 см. напра́віць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пастаўля́ць (чэрв.) ’пабудаваць’, шальч. ’направіць, адрамантаваць’ (Сл. ПЗБ). Да паста́віць < прасл. staviti ’будаваць’, параўн. ст.-руск. поставлениѥ, ст.-польск. stawienie, чэш. stavení ’будынак’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

начини́ть​II сов.

1. напра́віць, нала́дзіць, мног. панала́джваць; налата́ць;

2. (очинить) навастры́ць, назаво́стрываць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Напра́ва ’рамонт; выпраўленне’ (Нас., Гарэц.). Да пра́віць ’рабіць, выпраўляць’ (гл.), першапачаткова ’рабіць роўным’, параўн. балг. прав ’прамы’ і пад.; па гэтай прычыне малаверагодна запазычанне направіць ’адрамантаваць’ з польск. naprawić ’тс’ (Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

напраўля́ць несов.

1. (оттачивать лезвие) направля́ть;

2. чини́ть, исправля́ть, нала́живать;

1, 2 см. напра́віць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нала́дзіць, -ла́джу, -ла́дзіш, -ла́дзіць; -ла́джаны; зак., што.

1. Адрамантаваць, направіць што-н. папсаванае, паламанае.

Н. трактар.

2. Зрабіць, стварыць.

Н. друкарню.

3. Арганізаваць што-н., ажыццявіць якое-н. мерапрыемства.

Н. сустрэчу з выпускнікамі.

4. Прывесці ў парадак, уладкаваць.

Н. гаспадарку.

|| незак. нала́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. нала́дка, -і, ДМ -дцы (да 1 знач.; спец.) і нала́джванне, -я, н.

|| прым. нала́дачны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́править​I сов.

1. (выпрямить) вы́прастаць, мног. павыпро́стваць; (выровнять) вы́раўнаваць, мног. павыраўно́ўваць;

2. (бритву и т. п.) напра́віць, навастры́ць;

3. (исправить) вы́правіць, мног. павыпраўля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

retrieve

[rɪˈtri:v]

v.t.

1) адшу́кваць, знахо́дзіць

to retrieve a lost pen — знайсьці́ згу́бленае пяро́

2) вярта́ць, атры́мваць наза́д; паляпша́ць

3)

а) напраўля́ць, выпраўля́ць

to retrieve a mistake — напра́віць памы́лку

б) вярта́ць; кампэнсава́ць (напр. стра́ты)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

repair

[rɪˈper]

1.

v.t.

1) пра́віць, папраўля́ць

He repairs shoes — Ён пра́віць чараві́кі; ла́таць, ла́піць (во́пратку)

2) рамантава́ць (дом)

3) нала́джваць, кампэнсава́ць

How can I repair the harm done? — Як магу́ я напра́віць учы́неную шко́ду?

2.

n.

1) ла́джаньне, папраўля́ньне n.; рамо́нт -у m.

2) спра́ўны або́ прыда́тны для карыста́ньня стан

to keep the roads in repair — трыма́ць даро́гі ў до́брым ста́не

3) The house was in bad repair — Дом быў у запу́шчаным ста́не

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)