pushy [ˈpʊʃi] adj. infml

1. наха́бны, надаку́члівы; бесцырымо́нны

2. напо́рысты, прабіўны́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заўзя́ты, -ая, -ае.

1. Які з захапленнем займаецца чым-н., аддаецца чаму-н. або напорысты, упарты.

З. паляўнічы.

Ён быў чалавек з.: што ні задумае, даб’ецца.

2. Які выконваецца з запалам, напружаны.

Заўзятая праца.

Заўзятая бойка.

|| наз. заўзя́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

insistent

[ɪnˈsɪstənt]

adj.

насто́йлівы, насты́рны, напо́рысты; упа́рты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

aggressive [əˈgresɪv] adj.

1. агрэсі́ўны; захо́пніцкі

2. наступа́льны (пра зброю)

3. напо́рысты, насто́йлівы, упа́рты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

напо́рны I, см. напо́рысты

напо́рны II тех. напо́рный;

н. бак — напо́рный бак

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

natarczywy

назойлівы, дакучны, дакучлівы, надакучлівы; напорысты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

assertive [əˈsɜ:tɪv] adj.

1. напо́рысты, упэ́ўнены

2. самаўпэ́ўнены, саманадзе́йны;

in an assertive tone аўтарытэ́тным то́нам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заўзя́ты

1. (старанны) éifrig, fléißig; zíelstrebig;

2. (напорысты) hártnäckig, enérgisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скавыта́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. скавытаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. [Чыжык] чуў толькі напорысты гул, скавытанне і глухія ўдары снегу ў сцяну. Лупсякоў. Сціхне ветру скавытанне Над прысадамі бяроз. Васілёк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Натрэтны ’назойлівы, надакучлівы’ (Жд. 2), натрэнтны ’напорысты’ (Сл. ПЗБ), ’навязлівы, назойлівы’ (Нас.), ’настойлівы’ (Сцяшк. Сл.). З польск. natrętny ’назойлівы, надакучлівы’, параўн. ст.-бел. натренть ’нахабнік’ (1627 г.) < ст.-польск. natręt (Булыка, Лекс. запазыч., 125).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)