Verbum

разлі́чваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. разлічыць.

2. Меркаваць, мець намер; спадзявацца.

Р. на дапамогу.

|| наз. разлі́чванне, -я, н. (да 2 знач.).

масці́цца, машчу́ся, мо́сцішся, мо́сціцца; незак.

1. Зручна размяшчацца, уладкоўвацца.

М. на возе.

2. перан. Мець пэўны намер, намервацца (разм.).

Ці не ў начальнікі ён мосціцца?

слё́зны, -ая, -ае.

1. гл. сляза.

2. Які мае намер расчуліць, разжаліць каго-н.

Слёзнае пісьмо.

Слёзна (прысл.) прасіць.

3. перан. Набыты цяжкай працай.

Слёзныя капейкі.

паду́мваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Час ад часу думаць, раздумваць пра будучае.

П. аб жаніцьбе.

2. Мець намер зрабіць што-н.

Даўно падумваю паехаць павучыцца.

падмыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. падмыць.

2. безас., каго (што). Пра моцнае жаданне, намер зрабіць што-н. (разм.).

Мяне так і падмывала (безас.) паведаміць пра гэта.

раззвані́ць, -званю́, -зво́ніш, -зво́ніць; зак., што, аб чым, пра што і з дадан. (разм.).

Расказаць усюды, усім.

Р. навіну.

Р. пра свой намер.

|| незак. раззво́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

стро́іцца¹, стро́юся, стро́ішся, стро́іцца; незак. (разм.).

1. Мець намер, збірацца.

Дзядзька строіўся будаваць хату.

2. Прыбірацца ў прыгажэйшае адзенне (разм.).

Дзяўчаты строіліся ў святочныя сукенкі, круціліся перад люстэркам.

наме́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак.

1. з інф. Займець намер што-н. зрабіць.

Н. паехаць на экскурсію.

2. Нацэліцца, замахнуцца.

Н. сякерай для ўдару.

|| незак. наме́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.