nanizać

зак. нанізаць, налыгаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Налы́гач ’вяроўка для налыгвання валоў’ (мазыр., З нар. сл.), ’повад’ (нараўл., Мат. Гом.), ’рамень для папарнага звязвання валоў пры аранні’ (докш., Сл. ПЗБ), укр. нали́гач ’вяроўка, якой прывязваюць за рогі рагатую жывёлу’. Утворана ад налыга́ць ’навязаць’, гл. лыга́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

налыга́ны

1. нани́занный;

2. привя́занный, навя́занный; свя́занный вме́сте;

3. нало́вленный, заарка́ненный;

1-3 см. налыга́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налы́гваць несов.

1. нани́зывать;

2. (верёвкой, своркой) привя́зывать, навя́зывать; (друг к другу — многих) свя́зывать вме́сте;

3. (при помощи петли — многих) нала́вливать, арка́нить;

1-3 см. налыга́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nawlec

зак.

1. надзець; нацягнуць;

nawlec poszewkę — нацягнуць наўлечку;

2. зацягнуць; уцягнуць;

nawlec igłę (na nitkę) — зацягнуць (уцягнуць) нітку (у іголку);

3. нанізаць; налыгаць;

nawlec korale — нанізаць каралі;

4. нацягнуць; нацягаць;

nawlec gałęzi — нацягнуць (нацягаць) галля

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)