атава́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак. (разм.).

Атрымаць належны тавар, а таксама ўвогуле купіць што-н.

|| незак. атава́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

należyty

належны; адпаведны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

appropriate​1 [əˈprəʊpriət] adj. (for, to) адпаве́дны, прыда́тны; нале́жны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

плаце́льшчык, ‑а, м.

Той, хто ўносіць або павінен уносіць належны яму плацеж. Плацельшчык падаткаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абхарашы́ць, ‑рашу, ‑рошыш, ‑рошыць; зак., каго-што.

Прыдаць каму‑, чаму‑н. належны выгляд, упрыгожыць; паправіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

своечасо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца, выконваецца ў належны, у вызначаны час. Своечасовая дапамога. Своечасовы прыход на працу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

condition​2 [kənˈdɪʃn] v.

1. абумо́ўліваць, вызнача́ць

2. прыво́дзіць у нале́жны стан

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

duly [ˈdju:li] adv.

1. fml нале́жным чы́нам

2. у нале́жны час, своечасо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wymagany

які патрабуецца; запатрабаваны; належны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

godziwy

належны; справядлівы; слушны; адпаведны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)