скідны́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Такі, што знімаецца, скідаецца. Скідная накрыўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тушы́льнік, ‑а, м.

1. Прыстасаванне для тушэння вугалёў.

2. Накрыўка для трубы самавара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nakrywa

ж. накрыўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wieczko

н. вечка, накрыўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wieko

н. накрыўка; века

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pokrywka

ж. накрыўка; вечка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Дэ́нко ’круглая драўляная накрыўка да бочкі’ (Сцяшк.). Гл. дэ́нка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кружэ́чак ’накрыўка’ (Сл. паўн.-зах.). Памяншальнае да кругі. Параўн. круж’я (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

каўпа́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Галаўны ўбор конусападобнай, авальнай або іншай формы.

К. повара.

2. Накрыўка такой формы над чым-н.

Шкляны к.

|| памянш. каўпачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. каўпа́чны, -ая, -ае (да 1 знач.) і каўпако́вы, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

Каўпаковая печ (тэхнічная печ з награвальным і засцерагальным каўпаком).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zakrywka

ж. накрыўка; века; вечка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)