панако́пваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., чаго.

Накапа́ць вялікую колькасць.

П. ям.

П. бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накапа́ны нары́тый, нако́панный; см. накапа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нака́пать сов. нака́паць, мног. панака́пваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накопа́ть сов. накапа́ць, мног. панако́пваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нака́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нако́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нака́паны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нака́паць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nakapać

зак. накапаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

накапа́ны і нако́паны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад накапа́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нака́пваць несов., в разн. знач. нака́пывать; см. нака́паць1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)