Слаці́ць ‘жыць, перабіваючыся’ (Касп.). Няясна. Сюды ж, відавочна, і слоті́ты ‘надакучаць, часта турбаваць’ (драг., З нар. сл.). Магчыма, ад *слата, слота (гл.). Першапачаткова ‘надакучаць, як слата’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nadokuczać

незак. дакучаць, надакучаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

приеда́ться несов., разг.

1. прыяда́цца;

2. перен. прыяда́цца, дакуча́ць, надакуча́ць, абры́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

overstay [ˌəʊvəˈsteɪ] v.

1. затры́млівацца (надта доўга), засе́джвацца

2. пратэрміно́ўваць

♦

over stay one’s welcome загасцява́цца; злоўжыва́ць гасці́ннасцю, надакуча́ць гаспадара́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Сырыне́ць ’надакучаць’: мне сырынея гэту яду варыць (Сцяшк. Сл.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

naprzykrzać się

незак. надакучаць, назаляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

weary​2 [ˈwɪəri] v. fml

1. (with) стамля́ць; надакуча́ць, назаля́ць

2. (of) стра́ціць цярпе́нне, знудзі́цца;

She wearied of loneliness. Ёй надакучыла самота.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Назялі́ць: дзеці назелюць галаву (бялын., Янк. 3.). Да зя‑ ліць ’надакучаць, дурыць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

uprzykrzać się

незак. дакучаць; надакучаць; назаляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nachodzić

незак. дакучаць; надакучаць;

nachodzić znajomych z prośbą o pożyczkę — надакучаць знаёмым просьбамі аб пазыцы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)