застра́шлівы, ‑ая, ‑ае.

Які выклікае страх. [Камбат] быў высокі, і яму прыходзілася нагінаць галаву. Таму, мабыць, постаць яго пабыла пагрозлівы, нават застрашлівы выгляд. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

níederbeugen

vt нахіля́ць, нагіна́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

níederbiegen

* vt нагіна́ць, згіна́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nachylać

незак. нахіляць, схіляць, нагінаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pochylać

незак. нахіляць, схіляць, нагінаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нагіна́цца несов.

1. нагиба́ться, наклоня́ться, склоня́ться; см. нагну́цца;

2. страд. нагиба́ться, наклоня́ться, склоня́ться; см. нагіна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наклоня́ть несов.

1. нахіля́ць; (склонять) схіля́ць; (нагибать) нагіна́ць;

2. (направлять, склонять) уст. схіля́ць; накіро́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хіну́ць, -ну́, -не́ш, -не́, -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; незак.

1. каго-што. Нахіляць, нагінаць.

2. перан., каго (што). Выклікаць прыхільнасць да сябе, схіляць на свой бок.

Яго дабрыня хінула да яго людзей.

3. што да чаго, куды і без дап. Накіроўваць на што-н. (думку, справу і пад.).

Было незразумела, куды ён хінуў у сваёй гутарцы.

4. каго-што. Прыхіляць, гарнуць да сябе.

Х. дзіця да грудзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

склоня́ть​I несов.

1. схіля́ць, нахіля́ць; (нагибать) нагіна́ць; (опускать, спускать) апуска́ць, спуска́ць;

2. перен. схіля́ць, угаво́рваць; см. склони́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

naginać

незак.

1. нагінаць, нагібаць, нахіляць;

2. перан. схіляць; прымушаць, падпарадкоўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)