набалява́ць

‘навесяліцца, нагуляцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набалю́ю набалю́ем
2-я ас. набалю́еш набалю́еце
3-я ас. набалю́е набалю́юць
Прошлы час
м. набалява́ў набалява́лі
ж. набалява́ла
н. набалява́ла
Загадны лад
2-я ас. набалю́й набалю́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час набалява́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набанкетава́ць

‘навесяліцца, нагуляцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набанкету́ю набанкету́ем
2-я ас. набанкету́еш набанкету́еце
3-я ас. набанкету́е набанкету́юць
Прошлы час
м. набанкетава́ў набанкетава́лі
ж. набанкетава́ла
н. набанкетава́ла
Загадны лад
2-я ас. набанкету́й набанкету́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час набанкетава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нагуга́ць

‘нагуляцца, набанкетаваць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нагуга́ю нагуга́ем
2-я ас. нагуга́еш нагуга́еце
3-я ас. нагуга́е нагуга́юць
Прошлы час
м. нагуга́ў нагуга́лі
ж. нагуга́ла
н. нагуга́ла
Загадны лад
2-я ас. нагуга́й нагуга́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час нагуга́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нагу́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да нагуляцца (у 1 знач.).

2. Зал. да нагульваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nahulać się

зак. нагуляцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́верты, ‑аў; адз. выверт, ‑у, М ‑рце, м.

Разм. Тое, што і выкрутасы. Дзед на вяселлі не мог нагуляцца, з выкрутам, з вывертам пайшоў дзед валь[с]а. Зарыцкі. [Пралыгін:] Адам Іванавіч, кажы... Без вывертаў, а проста. Клімковіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wyszaleć się

зак.

1. нагуляцца; перашалець;

2. адшумець; сцішыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́гуляцца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

1. Уволю нагуляцца, адпачыць. — Табе што, ты выгуляўся,.. другі год ужо гуляеш, а мне заўтра на працу, — жартавала Людміла. Ермаловіч.

2. Набрацца сілы, адкарміцца на волі. Выгулялася жывёла за лета. □ [Грышка:] — Тпру! Не ўстоіш на адным месцы, выгулялася. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nabawić się

зак.

1. нажыць;

nabawić się kataru — схапіць насмарк;

nabawić się reumatyzmu — нажыць рэўматызм;

2. нагуляцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пафарсі́ць, ‑ршу, ‑рсіш, ‑рсіць; зак.

Фарсіць некаторы час. [Тамаш:] — Чаму яна босая ходзіць?.. Каб чаравік[аў] у гразь не запэцкаць. А падыдзе пад мястэчка.., абуе чаравікі і пафарсіць па мястэчку. Чорны. // Пахваліцца, выстаўляючы што‑н. напаказ. Пан Вашамірскі захацеў пафарсіць перад госцем, ляснуў па баках жарабца канчуком і панёсся, як вецер. Бядуля. Учора было позна, і Кастусь не паспеў нагуляцца з ёю і пафарсіць, і маці адабрала планшэтку і схавала ў куфар, а яго пратурыла спаць. Кудравец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)