Нагорны Р. Ф. 7/371

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Нагорны Н. Л. 8/192

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Нагорны С. М. 8/144

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Нагорны А. В. 3/434; 10/55

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Наго́рны Караба́х м. Nagórno-Karabách n -s, Arzách n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

наго́рный наго́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Наго́рный Караба́х Наго́рны Караба́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wyżynny

нагорны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

upland

[ˈʌplənd]

1.

n.

гары́стая ча́стка кра́ю

2.

adj.

гары́сты; наго́рны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шко́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які прыносіць ці можа прынесці шкоду ​1 (у 1 знач.). Знішчаючы грызуноў, пугач прыносіць пэўную карысць чалавеку, але для паляўнічай гаспадаркі ён шкодны тым, што забівае зайцоў, вавёрак і баравую дзічыну — цецерукоў, глушцоў, курапатак. В. Вольскі. — А ты і праўда шкодны, пане браце, — адказаў.. [Мякішу] дзядзька ў саламяным капелюшы. — Віляеш і нашым, і вашым... Антось Нагорны — кожны скажа — добры чалавек. Брыль.

2. Небяспечны для здароўя. Шкодны клімат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)