наве́двацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да наведацца.

2. Зал. да наведваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заха́живать несов., многокр., разг. захо́дзіць, хадзі́ць; (навещать — ещё) наве́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навеща́ть несов. наве́дваць (каго, што), даве́двацца (каго, да каго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

odwiedzać

незак. наведваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wizytować

незак. наведваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

наве́дванне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. наведваць.

2. Колькасць явак куды‑н. Добрае наведванне заняткаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zwiedzać

незак. наведваць; аглядаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пераве́д ’адведзіны маці дачкі, якая нядаўна выйшла замуж’ (Федар.), укр. переві́дувати ’наведваць’, перевідуватися ’тс’. З польск. мовы, параўн. przewiaciywać się ’даведвацца, дазнавацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уна́дзіцца разм. (пачаць часта наведваць) oft und úngebeten besúchen [zu Besúch] kómmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

frequentíeren

vt ча́ста наве́дваць (што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)