панава́рваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., чаго.

Наварыць многа чаго-н.

П. страў на цэлую талаку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бацві́нне, -я, н., зб.

1. Лісце і сцёблы буракоў.

Наламаць бацвіння.

2. Страва, прыгатаваная з бурачных сцёблаў і лісця.

Наварыць бацвіння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нава́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да наварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накуха́рыць, -ру, -рыш, -рыць; зак., чаго і без дап. (разм.).

Наварыць чаго-н., прыгатаваць у нейкай колькасці для яды.

Чаго ты там накухарыла?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нава́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад наварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Натага́ніць ’наліць, накласці з верхам’ (жлоб., Жыв. сл.), укр. натаганити ’многа накласці, многа наварыць’, рус. натаганить ’наварыць (у вялікай колькасці)’. Відаць, да тагин ’падстаўка пад кацёл для прыгатавання ежы ў полі’, першапачаткова наварыць на тагане, г. зн. ’многа’. Няясна, ці звязана са смал. натагин (тянуть) ’у розныя бакі (цягнуць)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наста́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Наварыць сталлю. Насталіць кірку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нава́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. наварваць — наварыць (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панава́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Наварыць многа чаго‑н. Панаварваць страў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нава́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. наварыць (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)