наваро́чаны разг.

1. наворо́ченный;

2. опроки́нутый;

1, 2 см. наваро́чаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навороти́ть сов.

1. разг. навярну́ць, наваро́чаць, мног. панаваро́чваць; навалі́ць, мног. панава́льваць;

2. разг. накруці́ць, мног. панакру́чваць; см. навора́чивать​ 1, 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)